Στο τελευταίο κομμάτι της δουλιά σας για τους δωρητές σας έχει διαφύγει νομίζω κάποιος ευεργέτης που έδωσε πάρα πολλά στο τόπο καταγωγής του τον Πολιχνίτο. Σας εξιστορώ λίγα λόγια από την ζωή του. Έφυγε στην Αμερική τον προ περασμένο αιώνα σε ηλικία 18 ετών δούλεψε στα πολεμικά ναυπηγία της Αμερικής και με τα χρήματα που συγκέντρωσε άνοιξε εστιατόριο στο lancing Michigan . Στις αρχές του περασμένου αιώνα καλεί και τα δύο αδέρφια του Σταμάτη και Γιώργο και δουλεύουν όλοι μαζί στο εστιατόριο. Η αγάπη του για το χωριό
και τους συγγενείς του τον έφερνε τακτικά στο χωριό ιδίως τα καλοκαίρια. Από τις διηγήσεις του την δεκαετία του 50 τον πλησίασαν ο Κ. Πελέκος μαζί με τον σύλλογο γονέων και του πρότειναν να συνδράμη στην ανέγερση των πάνω αιθουσών για να γίνει το γυμνάσιο εξατάξιο από τριτάξιο που ήταν. Η απάντηση του θετού μου πατέρα ήταν θετική και τους είπε να γίνει σχετική μελέτη πλήρους αποπεράτωσης του κτιρίου και να του στείλουν το κόστος. Έτσι και έγινε και τα χρήματα (δολάρια) εστάλησαν στο ακέραιο μαζί με την δια βεβαίωση ότι στην μαρμάρινη πλάκα των ευεργετών να γράψουν το όνομα της μητέρας του Ζαχαρούλας και του πατέρα του Δημητρό. Ο επάνω όροφος τελείωσε και έγιναν τα εγκαίνια του πλήρους πλέον
εξατάξιου γυμνασίου και εστάλησαν και φωτογραφίες από τα εγκαίνια για το τετελεσμένο του πράγματος. Την επόμενη φορά που ήρθε τον πλησιάζουν εκκλησιαστικοί παράγοντες και τον ζητούν τη βοήθεια του για την εκκλησία τον Άγιο Γεώργιο. Τα χρήματα εστάλησαν με τον αδελφό του Γεώργιο Σπανό και στη πλάκα δωρητών δεξιά στην είσοδο γράψανε το όνομα Γεώργιος του Δημητρίου Σπανός. Όταν πέρασε τέλος του 60 από το Γυμνάσιο μπήκε στο γραφείο των καθηγητών για να δει την πρόοδο μου στο Γυμνάσιο και επί τι ευκαιρία ρώτησε
που είναι η μαρμάρινη πλάκα με τα ονόματα των γονέων του την βρήκαν πεταμένη πίσω από την βιβλιοθήκη. Φυσικά την ανάρτησαν μετά από την απαίτηση του και υπάρχει μέχρι σήμερα στο δεξί τμήμα της εισόδου στον εξωτερικό τοίχο. Μεγάλη η προσφορά του και στην ομογένεια της Αμερικής σαν δωρητής σε εκκλησίες (αγιογραφίες, μανουάλια, τέμπλα …). Το έργο του στην Αμερική το έβλεπε από τις φωτογραφίες που του έστελναν και μου τις έδειχνε με περηφάνια όταν ήμουν μικρός. Οικογένεια και παιδιά δεν είχε και για να παραμείνει το όνομα του υιοθέτησε εμένα μια και με είχε βαφτίσει και είχε βάλει και το όνομα του . Οπότε από Παναγιώτης Ιωάννου Κρικλάνης έγινα Παναγιώτης του Παναγιώτη Σπανός.
Όταν ερχόταν στο χωριό ο καθημερινός του περίπατος ήταν να πάει στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής στο δρόμο για την Νυφίδα δεξιά και από κει να αγναντεύει το χωριό και να καμαρώνει για το Γυμνάσιο και την εκκλησία στην ανέγερση και λειτουργία συνέβαλε ο ίδιος.
Αυτά τα λίγα αισθάνθηκα την ανάγκη να σας γράψω για την αποκατάσταση της αλήθειας και ορισμένες φωτογραφίες από τα εγκαίνια του γυμνασίου που εστάλησαν στον Σπανό για του λόγου του αληθές.
Τμήμα από την εργασία των μαθητών που περιλαμβάνει τους ευεργέτες στην ανοικοδόμηση
του Γυμνασίου όπου ο Π. Σπανός δεν αναφέρεται καθόλου.
Το παλιό κτήριο του Γυμνασίου
. Κλείνοντας την ιστόρησή μας θεωρούμε σωστό να αναφέρουμε μερικά στοιχεία που βρήκαμε σχετικά με την επέκταση του παλιού Γυμνασίου.Το κτίριο αυτό ανήκε στο Δημόσιο –στην εταιρία διαχείρισης Ανταλλάξιμης περιουσίας- και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων πλήρωνε ενοίκιο για την χρήση του από το σχολείο.Όταν μάλιστα με πρωτοβουλία του Συλλόγου και –δευτερευόντως –του Δήμου έγινε η επέκταση του, έγιναν συντονισμένες ενέργειες να παραχωρηθεί το κτήριο στον Δήμο γιατί αλλιώς θα πλήρωναν ενοίκιο και για τις αίθουσες …που οι ίδιοι είχαν ανοικοδομήσει.Για την επέκταση του κτηρίου, που εγκαινιάστηκε στις 19-10-1958, γίνονταν πολύ μεγάλες προσπάθειες για να βρεθούν χρήματα και φυσικά και στην περίπτωση αυτή η ιδιωτική συνεισφορά έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο.Εντοπίσαμε τους εξής δωρητές: 1.Ε. Λεοντής Ομογενής από την Αμερική στην χήρα του οποίου στο ευχαριστήριο που έστειλε ο Σύλλογος των γονέων μεταξύ άλλων αναφέρει: “…Η χειρονομία του αποτελεί το καλύτερον και ευγενέστερον άρωμα της μνήμης του και μία ανεκτίμητη υπηρεσία εις την νεολαίαν της γενέτειράς του”2.Σύλλογος ¨ο ΠΟΛΙΧΝΙΤΟΣ” της Αθήνας3.Τσάμης Θεοδόσης και Σέρρα (στη μνήμη του θείου τους Κωνσταντίνου)4.Ε. Πανσεληνάς 5.Χ. Σπυρέλλης 6.Σ. Κατάκος 7.Κ. Δεληγιάννης 8.Τ. Ματαράγκας 9.Χ. Μιχαηλίδης 10.Ε. Σουρλάγκας 11.Π. Παναγιωτάκης 12.Χ. Ιατρέλλης 13.Δ. Μοιρασγεντής 14.Παν. Παρασκευόπουλος 15.Παρ. Παρ/πουλος.Στην προσπάθεια που γινόταν ήρθε αρωγός και η Εκκλησία, αλλά από το έγγραφο της προσφοράς της φαίνεται ότι δεν υπήρχαν αρμονικές σχέσεις με τον Δήμο ή μάλλον δεν υπήρχε εμπιστοσύνη στις εξαγγελίες του Δήμου.Προσέφερε λοιπόν η Εκκλησία για την επέκταση του διδακτηρίου το ποσό που δικαιούταν από τη λειτουργία του Δημοτικού Ελαιοτριβείου για δυο ελαιοκομικές περιόδους αλλά με την προϋπόθεση να δώσει και ο Δήμος το ποσό των 20.000 δραχμών που είχε εγγράψει στον Προϋπολογισμό του για τον σκοπό αυτό.Τέλος χρήματα συγκεντρώνονταν και με λαχειοφόρους αγορές στις χοροεσπερίδες που διοργάνωνε ο Σύλλογος, στο κινηματοθέατρο. “Οασις” … αλλά με άδεια της εφορείας, με συγκεκριμένα αριθμό λαχνών που θα διατίθενταν όλοι μέσα στην αίθουσα του χορού και όχι έξω και χίλιους δυο άλλους όρους.
. Κλείνοντας την ιστόρησή μας θεωρούμε σωστό να αναφέρουμε μερικά στοιχεία που βρήκαμε σχετικά με την επέκταση του παλιού Γυμνασίου.Το κτίριο αυτό ανήκε στο Δημόσιο –στην εταιρία διαχείρισης Ανταλλάξιμης περιουσίας- και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων πλήρωνε ενοίκιο για την χρήση του από το σχολείο.Όταν μάλιστα με πρωτοβουλία του Συλλόγου και –δευτερευόντως –του Δήμου έγινε η επέκταση του, έγιναν συντονισμένες ενέργειες να παραχωρηθεί το κτήριο στον Δήμο γιατί αλλιώς θα πλήρωναν ενοίκιο και για τις αίθουσες …που οι ίδιοι είχαν ανοικοδομήσει.Για την επέκταση του κτηρίου, που εγκαινιάστηκε στις 19-10-1958, γίνονταν πολύ μεγάλες προσπάθειες για να βρεθούν χρήματα και φυσικά και στην περίπτωση αυτή η ιδιωτική συνεισφορά έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο.Εντοπίσαμε τους εξής δωρητές: 1.Ε. Λεοντής Ομογενής από την Αμερική στην χήρα του οποίου στο ευχαριστήριο που έστειλε ο Σύλλογος των γονέων μεταξύ άλλων αναφέρει: “…Η χειρονομία του αποτελεί το καλύτερον και ευγενέστερον άρωμα της μνήμης του και μία ανεκτίμητη υπηρεσία εις την νεολαίαν της γενέτειράς του”2.Σύλλογος ¨ο ΠΟΛΙΧΝΙΤΟΣ” της Αθήνας3.Τσάμης Θεοδόσης και Σέρρα (στη μνήμη του θείου τους Κωνσταντίνου)4.Ε. Πανσεληνάς 5.Χ. Σπυρέλλης 6.Σ. Κατάκος 7.Κ. Δεληγιάννης 8.Τ. Ματαράγκας 9.Χ. Μιχαηλίδης 10.Ε. Σουρλάγκας 11.Π. Παναγιωτάκης 12.Χ. Ιατρέλλης 13.Δ. Μοιρασγεντής 14.Παν. Παρασκευόπουλος 15.Παρ. Παρ/πουλος.Στην προσπάθεια που γινόταν ήρθε αρωγός και η Εκκλησία, αλλά από το έγγραφο της προσφοράς της φαίνεται ότι δεν υπήρχαν αρμονικές σχέσεις με τον Δήμο ή μάλλον δεν υπήρχε εμπιστοσύνη στις εξαγγελίες του Δήμου.Προσέφερε λοιπόν η Εκκλησία για την επέκταση του διδακτηρίου το ποσό που δικαιούταν από τη λειτουργία του Δημοτικού Ελαιοτριβείου για δυο ελαιοκομικές περιόδους αλλά με την προϋπόθεση να δώσει και ο Δήμος το ποσό των 20.000 δραχμών που είχε εγγράψει στον Προϋπολογισμό του για τον σκοπό αυτό.Τέλος χρήματα συγκεντρώνονταν και με λαχειοφόρους αγορές στις χοροεσπερίδες που διοργάνωνε ο Σύλλογος, στο κινηματοθέατρο. “Οασις” … αλλά με άδεια της εφορείας, με συγκεκριμένα αριθμό λαχνών που θα διατίθενταν όλοι μέσα στην αίθουσα του χορού και όχι έξω και χίλιους δυο άλλους όρους.
ok!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή