Παλιές και νέες φωτογραφίες, ιστορίες και εκδηλώσεις από το σήμερα και το χθές.
Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016
Ο George Alvanos κοινοποίησε τη δημοσίευσή του.
Ο George Alvanos πρόσθεσε 4 νέες φωτογραφίες.
Καθαρή Δευτέρα
(στα ΒασιλικάΛέσβου του 20ου αιώνα )
Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς τα παλικάρια του χωριού μου ντύνονταν με τ’ακριβότερα σαλβάρια... (12) , τα μακριά ζωνάρια , τα
ολομέταξα πουκάμισα και τα χρυσοκέντητα γιλέκα κι αρχίζανε το γλέντι και το τραγούδι πίνοντας όρθια ρακί στα τεζγιάχια(13) των καφενείων. Το ξεφάντωμα κρατούσε μέχρι το πρωί της Καθαρής Δευτέρας. Κι εκεί κατά το μεσημέρι παρέες- παρέες ,σύγχρονοι «κώμοι » και «θίασοι» διονυσιακών γιορτών, ξεκινούσαν για την πλατεία του χωριού. Με τα πρόσωπα μουτζουρωμένα , με κλαδί μαντζουράνας ή βασιλικού στ` αφτί, σε διονυσιακή έξαρση , τραγουδώντας «τ` αδιάντροπα » .
Μπροστά στη μια παρέα ο Γούναρος , ντυμένος με προβιά προβάτου, χτυπούσε με μανία τη θεόρατη νταούλα του, δίνοντας το ρυθμό των τραγουδιών. Δίπλα , σε άλλη παρέα μπροστά , ο Μανώλης η Ζαρζάρα, ψηλός σαν πύργος, δυνατός σαν ταύρος, μα με ψυχή μωρού παιδιού. Έκανε πως να τώρα θα κατεβάσει τα σαλβάρια του να δείξει τ` απόκρυφα μέλη του κορμιού του ,να τρέψει σε αιδήμονα φυγή το γυναικόκοσμο του χωριού, που στριμωχνόταν στα σταυροδρόμια να δει τους μουτζουρωμένους , ν` ακούσει τ ` αδιάντροπα και που δεν ήξερες αν ευχόταν να πραγματοποιήσει ή όχι η Ζαρζάρα την απειλή του. Και παραδίπλα από άλλες γειτονιές καταφτάνανε με τις παρέες τους ο Βαγγέλης του Ψ., ο Αντώνης του Σ. ,ο Γιαννακός του Σπ. και τόσοι άλλοι, όλοι τους δίμετρα παλικάρια ,που έκαναν τις νιες να ποθοπλαντάζουν στα παραθύρια του χωριού. Και σαν φτάνανε όλοι στην πλατεία ,ο Γούναρος σε κατάσταση ένθεης μέθης πετούσε την προβιά από πάνω του και πραγματοποιούσε εκείνο που η Ζαρζάρα απειλούσε να κάνει και δεν το έκανε. Οι άντρες τον περικύκλωναν ξεσπώντας σε ουρανομήκεις επευφημίες, ενώ οι γυναίκες ,από τα σταυροδρόμια που παρακολουθούσαν τα δρώμενα, τρέπονταν σε φυγή κατακόκκινες , από ντροπή ή από ερωτική έξαψη, ποιος ξέρει…
Καθαρή Δευτέρα(στα ΒασιλικάΛέσβου του 20ου αιώνα )
Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς τα παλικάρια του χωριού μου ντύνονταν με τ’ακριβότερα σαλβάρια... (12) , τα μακριά ζωνάρια , τα
ολομέταξα πουκάμισα και τα χρυσοκέντητα γιλέκα κι αρχίζανε το γλέντι και το τραγούδι πίνοντας όρθια ρακί στα τεζγιάχια(13) των καφενείων. Το ξεφάντωμα κρατούσε μέχρι το πρωί της Καθαρής Δευτέρας. Κι εκεί κατά το μεσημέρι παρέες- παρέες ,σύγχρονοι «κώμοι » και «θίασοι» διονυσιακών γιορτών, ξεκινούσαν για την πλατεία του χωριού. Με τα πρόσωπα μουτζουρωμένα , με κλαδί μαντζουράνας ή βασιλικού στ` αφτί, σε διονυσιακή έξαρση , τραγουδώντας «τ` αδιάντροπα » .
Μπροστά στη μια παρέα ο Γούναρος , ντυμένος με προβιά προβάτου, χτυπούσε με μανία τη θεόρατη νταούλα του, δίνοντας το ρυθμό των τραγουδιών. Δίπλα , σε άλλη παρέα μπροστά , ο Μανώλης η Ζαρζάρα, ψηλός σαν πύργος, δυνατός σαν ταύρος, μα με ψυχή μωρού παιδιού. Έκανε πως να τώρα θα κατεβάσει τα σαλβάρια του να δείξει τ` απόκρυφα μέλη του κορμιού του ,να τρέψει σε αιδήμονα φυγή το γυναικόκοσμο του χωριού, που στριμωχνόταν στα σταυροδρόμια να δει τους μουτζουρωμένους , ν` ακούσει τ ` αδιάντροπα και που δεν ήξερες αν ευχόταν να πραγματοποιήσει ή όχι η Ζαρζάρα την απειλή του. Και παραδίπλα από άλλες γειτονιές καταφτάνανε με τις παρέες τους ο Βαγγέλης του Ψ., ο Αντώνης του Σ. ,ο Γιαννακός του Σπ. και τόσοι άλλοι, όλοι τους δίμετρα παλικάρια ,που έκαναν τις νιες να ποθοπλαντάζουν στα παραθύρια του χωριού. Και σαν φτάνανε όλοι στην πλατεία ,ο Γούναρος σε κατάσταση ένθεης μέθης πετούσε την προβιά από πάνω του και πραγματοποιούσε εκείνο που η Ζαρζάρα απειλούσε να κάνει και δεν το έκανε. Οι άντρες τον περικύκλωναν ξεσπώντας σε ουρανομήκεις επευφημίες, ενώ οι γυναίκες ,από τα σταυροδρόμια που παρακολουθούσαν τα δρώμενα, τρέπονταν σε φυγή κατακόκκινες , από ντροπή ή από ερωτική έξαψη, ποιος ξέρει…
Γλωσσάρι
12.τα σαλβάρια : νησιώτικες πολυτελείς βράκες των ανδρών
13. το τεζγιάχι : ο πάγκος του καφενείου, όπου πίνει κανείς όρθιος .
Σημείωση
Επικρατέστερη άποψη για τις Αποκριές είναι ότι αποτελούν επιβίωση των
διονυσιακών τελετών της Αρχαιότητας. Ο Διόνυσος λεγόταν ,ως γνωστό, και Ίακχος ή Βάκχος από την ιαχή ία …ία…που αναφωνούσαν οι πιστοί στις βακχικές τελετές. Αποκριάτικο τραγούδι της Άγρας Λέσβου τελειώνει με τους στίχους:
Ία …ία…, μάντη ! Χόρευε, Αράπη !
Ία….ία…μάντικα! Χόρευε αράπικα
12.τα σαλβάρια : νησιώτικες πολυτελείς βράκες των ανδρών
13. το τεζγιάχι : ο πάγκος του καφενείου, όπου πίνει κανείς όρθιος .
Σημείωση
Επικρατέστερη άποψη για τις Αποκριές είναι ότι αποτελούν επιβίωση των
διονυσιακών τελετών της Αρχαιότητας. Ο Διόνυσος λεγόταν ,ως γνωστό, και Ίακχος ή Βάκχος από την ιαχή ία …ία…που αναφωνούσαν οι πιστοί στις βακχικές τελετές. Αποκριάτικο τραγούδι της Άγρας Λέσβου τελειώνει με τους στίχους:
Ία …ία…, μάντη ! Χόρευε, Αράπη !
Ία….ία…μάντικα! Χόρευε αράπικα
ΔΕΝΔΡΟΦΥΤΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΧΝΙΤΟ
ΔΕΥΤΕΡΑ 29 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Σε ένα σύγχρονο πρόγραμμα εκπαίδευσης η Περιβαλλοντική εκπαίδευση κατέχει, ως γνωστικό αντικείμενο, σημαντική θέση, αφού αποτελεί μέσο όχι μόνο ατομικής καλλιέργειας αλλά παράλληλα και μέσο δόμησης αξιών και συμπεριφορών που στοχεύουν στην προστασία του περιβάλλοντος και της αναβάθμισης της ποιότητας ζωής των κοινωνιών . Μέσα στο πλαίσιο αυτό, αυτονόητη υπήρξε ...η συμμετοχή των σχολείων του χωριού μας (Δημοτικό, Γυμνάσιο) στην δενδροφύτευση που οργάνωσε ο Σύλλογος Πολιχνιατών Αθήνας με η συμμετοχή της Τοπικής Κοινότητας Πολιχνίτου και του Κλιμακίου Πυροσβεστικής Αγιάσου. Η συμμετοχή των μαθητών και των εκπαιδευτικών ήταν ενθουσιώδης. Κάθε δενδράκι φυτεύτηκε και υιοθετήθηκε από έναν μαθητή δίνοντας άλλη υπόσταση στη διαδικασία. Τα σχολεία προγραμματίζουν οργανωμένη επίσκεψη το Μάιο στο χώρο που φυτεύτηκαν τα δένδρα, ώστε οι μαθητές να διαπιστώσουν την πορεία της εξέλιξής των φυτών και να καλύψουν τις ανάγκες τους σε σκάλισμα και νερό για όλο το καλοκαίρι.
Δημοτικό Σχολείο Πολιχνίτου
Δείτε περισσότερα
ΔΕΥΤΕΡΑ 29 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Σε ένα σύγχρονο πρόγραμμα εκπαίδευσης η Περιβαλλοντική εκπαίδευση κατέχει, ως γνωστικό αντικείμενο, σημαντική θέση, αφού αποτελεί μέσο όχι μόνο ατομικής καλλιέργειας αλλά παράλληλα και μέσο δόμησης αξιών και συμπεριφορών που στοχεύουν στην προστασία του περιβάλλοντος και της αναβάθμισης της ποιότητας ζωής των κοινωνιών . Μέσα στο πλαίσιο αυτό, αυτονόητη υπήρξε ...η συμμετοχή των σχολείων του χωριού μας (Δημοτικό, Γυμνάσιο) στην δενδροφύτευση που οργάνωσε ο Σύλλογος Πολιχνιατών Αθήνας με η συμμετοχή της Τοπικής Κοινότητας Πολιχνίτου και του Κλιμακίου Πυροσβεστικής Αγιάσου. Η συμμετοχή των μαθητών και των εκπαιδευτικών ήταν ενθουσιώδης. Κάθε δενδράκι φυτεύτηκε και υιοθετήθηκε από έναν μαθητή δίνοντας άλλη υπόσταση στη διαδικασία. Τα σχολεία προγραμματίζουν οργανωμένη επίσκεψη το Μάιο στο χώρο που φυτεύτηκαν τα δένδρα, ώστε οι μαθητές να διαπιστώσουν την πορεία της εξέλιξής των φυτών και να καλύψουν τις ανάγκες τους σε σκάλισμα και νερό για όλο το καλοκαίρι.
Δημοτικό Σχολείο Πολιχνίτου
Δείτε περισσότερα
Ο George Alvanos
Ήρτανι γ(οι) Απουκριγιές
4. τ ` αδιάντρουπα
Στις 10 Μαρτίου 2012 απεβίωσε η Δόμνα Σαμίου. Αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στην έρευνα και ερμηνεία της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.
Όταν η Δόμνα Σαμίου παρουσίασε για πρώτη φορά αποκριάτικα τραγούδια από την τηλεόραση, πολλοί έσπευσαν να κατηγορήσουν ως άσεμνο και ανήθικο το περιεχόμενό τους. Άλλοι επαίνεσαν και χειροκρότησαν την πρωτοβουλία ,τονίζοντας πως ό, τι είναι αυθεντικό και γνήσια δημοτικό, είναι απόλυτα εναρμονισμένο με το λαϊκό αίσθημα και πρέπει γίνεται αποδεκτό χωρίς υποκριτικές αιδημοσύνες και σεμνότυφες ηθικολογίες.
Και πράγματι ,άνθρωποι σοβαροί και καθωσπρέπει ,νοικοκυραίοι που ενέπνεαν τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη και δεν τολμούσε κανείς να τους προσάψει το παραμικρό στην ηθική τους ακεραιότητα ,μια φορά τον χρόνο, τη μέρα της Καθαρής Δευτέρας , συμμετείχαν χωρίς κανέναν ενδοιασμό στις αποκριάτικες εκδηλώσεις και τραγουδούσαν μαζί με τους μουτζουρωμένους τ` αδιάντροπα σαν κάτι το απόλυτα φυσικό και ανεπίληπτο.
Η σεξουαλικότητα, βαριά καταπιεσμένη σε παλιότερες εποχές ,στο αποκριάτικο τραγούδι έβρισκε την ασφαλιστική δικλείδα , χωρίς τα σεξουαλικά εγκλήματα των απελευθερωμένων σήμερα ηθών. Γι` αυτό και το αποδέχονταν όλοι ως αναπόσπαστο μέρος της λαϊκής παράδοσης και κληρονομιάς. Η ονομασία εξάλλου « αδιάντροπο τραγούδι » σημαίνει , ανάμεσα στ` άλλα , το τραγούδι που λέγεται ή που μπορεί να λέγεται χωρίς ντροπή ,χωρίς ηθικές αναστολές .Το αδιάντροπο τραγούδι δεν έχει την πρόθεση να προκαλέσει ,να διεγείρει ή να ερεθίσει ερωτικά. Σατιρίζει ,ειρωνεύεται ,διακωμωδεί ,χωρίς , ωστόσο ,να θίγει ,να ταπεινώνει .Στόχος του είναι βασικά οι γυναίκες ,το αντικείμενο της ερωτικής επιθυμίας : η νεαρή θεία ,η δασκάλα ,η παπαδιά ,η μάνα ,η αδερφή ,μα και επώνυμα η Ελένη ,η Μαρία…Δε γλιτώνουν όμως τα πειράγματα και οι άντρες ,ο παπάς ,ο ζευγάς ,ο ράφτης ,ο νέος ,ο γέρος…
Ο καθηγητής Λαογραφίας Δημήτριος Σ . Λουκάτος παρατηρεί σχετικά:
« Αλλά δεν θα πρέπει να παραλείψουμε και την ανθρώπινη και αιώνια ανάγκη της σεξουαλικής εκτόνωσης, που κάθε λαός (από την αρχαιότητα ως σήμερα ) την παρουσιάζει στις ανοιξιάτικες γιορτές του, των μεταμφιέσεων και των γονιμικών (για τη γη) τελετών . Στα ελληνικά Καρναβάλια μπορεί ν’ ακούσει κανείς ή και να δει «δρώμενο» ό, τι πιο ελευθερόστομο και μιμικό θ’ απέκρουε σε άλλες ώρες το ίδιο το χωριό. Αλλά και σε ομαδικές συγκεντρώσεις δουλειάς ( τρύγος, πατήματα, λιομάζωμα, ξεφλουδίσματα, νυχτέρια) τα υπονοούμενα ή αισχρόλογα (ιστοριούλες, αινίγματα ή παροιμίες και δίστιχα ) ακούονται τόσο ελεύθερα κι αποδεκτικά ,και μάλιστα μπροστά σε νεότερες ηλικίες, ώστε θα πίστευε κανείς ( και είναι μάλλον έτσι ) ότι επίτηδες η λαϊκή κοινωνία τα επινόησε και τα κυκλοφορεί για να μυήσει στο μυστικό της ανθρώπινης γονιμότητας τους νεότερους και για να κρατήσει σε ζωντάνια τα ζωτικά αυτά ενδιαφέροντα ,εκτονώνοντας μαζί και την ψυχοσωματική κατάθλιψή της από την παραδοσιακή ασκητική της απώθηση .». ( Δ .Σ. Λουκάτου :Εισαγωγή στην ελληνική Λαογραφία, Αθήνα 1978,σ.201).
Ο καθηγητής Λαογραφίας Μ. Γ. Μερακλής , προλογίζοντας το έργο του Βαγγέλη Καραγιάννη « Τα αδιάντροπα - Λεσβιακά Λαογραφικά , εκδ. Φιλιππότη, Αθήνα,1983 » και αναφερόμενος στα αδιάντροπα τραγούδια, γράφει :
« Βέβαια οι εικόνες, το πάθος, ο μεγεθυντικός λόγος στις άσεμνες ώρες, θα έλεγα, ακόμα, η ένταση της λαγνείας φανερώνουν πως ο αφιερωμένος σ’ αυτά χρόνος ήταν ερωτικά και σεξουαλικά πυκνός. Όμως αυτό είναι, γενικά, θετικό. Υπάρχουν εκφράσεις, που κατορθώνουν συγχρόνως μια τέλεια διατύπωση και τη μετακένωση ενός δεινού, αχόρταγου πόθου και, έτσι, την απελευθέρωση από αυτόν, αφού, ακριβώς, ο πόθος αυτός εξωτερικεύεται, ανακοινώνεται. Καταργείται εδώ η συνθήκη της καταχωνιασμένης libido . Η χωριάτικη πλατεία και αυλή ήταν, εκτός από τα άλλα και ένα είδος δημόσιο προληπτικό ψυχιατρείο …»
Ο συγγραφέας Βαγγέλης Καραγιάννης , εξάλλου , στο προλογικό σημείωμά του παρατηρεί :
« Αδιάντροπα δίστιχα και ολόκληρα τραγούδια θ’ ακούσουμε απροκάλυπτα κυρίως την Καθαρή Δευτέρα σε αρκετά χωριά της Λέσβου, όπου οι κάτοικοι από πολύ παλιά συνήθεια βγαίνουν στους δρόμους και χορεύοντας τραγουδούν « τα καθαροδευτεριάτικα », δημιουργώντας ατμόσφαιρα που θυμίζει βακχικές – διονυσιακές γιορτές της αρχαιότητας και παραστάσεις από χορούς σατύρων. Αυτή τη μέρα, κοριτσόπουλα και μεγάλες γυναίκες, ακόμη και γριούλες, παίρνουν μέρος στις λαϊκές αυτές χαρούμενες εκδηλώσεις, χωρίς να δείχνουν πως νιώθουν καθόλου μα καθόλου ντροπή .»
Την Καθαρή Δευτέρα , λοιπόν ,τα αδιάντροπα τραγούδια έδιναν κι έπαιρναν στις αυλές , στους δρόμους και στις πλατείες του χωριού.
________________________
Γιώργος Αλβανός : Το χωριό μου Βασιλικά Λέσβου, σ. 372- 379(όπου και αρκετά «αδιάντροπα» )
Ήρτανι γ(οι) Απουκριγιές
4. τ ` αδιάντρουπα
Στις 10 Μαρτίου 2012 απεβίωσε η Δόμνα Σαμίου. Αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στην έρευνα και ερμηνεία της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.
Όταν η Δόμνα Σαμίου παρουσίασε για πρώτη φορά αποκριάτικα τραγούδια από την τηλεόραση, πολλοί έσπευσαν να κατηγορήσουν ως άσεμνο και ανήθικο το περιεχόμενό τους. Άλλοι επαίνεσαν και χειροκρότησαν την πρωτοβουλία ,τονίζοντας πως ό, τι είναι αυθεντικό και γνήσια δημοτικό, είναι απόλυτα εναρμονισμένο με το λαϊκό αίσθημα και πρέπει γίνεται αποδεκτό χωρίς υποκριτικές αιδημοσύνες και σεμνότυφες ηθικολογίες.
Και πράγματι ,άνθρωποι σοβαροί και καθωσπρέπει ,νοικοκυραίοι που ενέπνεαν τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη και δεν τολμούσε κανείς να τους προσάψει το παραμικρό στην ηθική τους ακεραιότητα ,μια φορά τον χρόνο, τη μέρα της Καθαρής Δευτέρας , συμμετείχαν χωρίς κανέναν ενδοιασμό στις αποκριάτικες εκδηλώσεις και τραγουδούσαν μαζί με τους μουτζουρωμένους τ` αδιάντροπα σαν κάτι το απόλυτα φυσικό και ανεπίληπτο.
Η σεξουαλικότητα, βαριά καταπιεσμένη σε παλιότερες εποχές ,στο αποκριάτικο τραγούδι έβρισκε την ασφαλιστική δικλείδα , χωρίς τα σεξουαλικά εγκλήματα των απελευθερωμένων σήμερα ηθών. Γι` αυτό και το αποδέχονταν όλοι ως αναπόσπαστο μέρος της λαϊκής παράδοσης και κληρονομιάς. Η ονομασία εξάλλου « αδιάντροπο τραγούδι » σημαίνει , ανάμεσα στ` άλλα , το τραγούδι που λέγεται ή που μπορεί να λέγεται χωρίς ντροπή ,χωρίς ηθικές αναστολές .Το αδιάντροπο τραγούδι δεν έχει την πρόθεση να προκαλέσει ,να διεγείρει ή να ερεθίσει ερωτικά. Σατιρίζει ,ειρωνεύεται ,διακωμωδεί ,χωρίς , ωστόσο ,να θίγει ,να ταπεινώνει .Στόχος του είναι βασικά οι γυναίκες ,το αντικείμενο της ερωτικής επιθυμίας : η νεαρή θεία ,η δασκάλα ,η παπαδιά ,η μάνα ,η αδερφή ,μα και επώνυμα η Ελένη ,η Μαρία…Δε γλιτώνουν όμως τα πειράγματα και οι άντρες ,ο παπάς ,ο ζευγάς ,ο ράφτης ,ο νέος ,ο γέρος…
Ο καθηγητής Λαογραφίας Δημήτριος Σ . Λουκάτος παρατηρεί σχετικά:
« Αλλά δεν θα πρέπει να παραλείψουμε και την ανθρώπινη και αιώνια ανάγκη της σεξουαλικής εκτόνωσης, που κάθε λαός (από την αρχαιότητα ως σήμερα ) την παρουσιάζει στις ανοιξιάτικες γιορτές του, των μεταμφιέσεων και των γονιμικών (για τη γη) τελετών . Στα ελληνικά Καρναβάλια μπορεί ν’ ακούσει κανείς ή και να δει «δρώμενο» ό, τι πιο ελευθερόστομο και μιμικό θ’ απέκρουε σε άλλες ώρες το ίδιο το χωριό. Αλλά και σε ομαδικές συγκεντρώσεις δουλειάς ( τρύγος, πατήματα, λιομάζωμα, ξεφλουδίσματα, νυχτέρια) τα υπονοούμενα ή αισχρόλογα (ιστοριούλες, αινίγματα ή παροιμίες και δίστιχα ) ακούονται τόσο ελεύθερα κι αποδεκτικά ,και μάλιστα μπροστά σε νεότερες ηλικίες, ώστε θα πίστευε κανείς ( και είναι μάλλον έτσι ) ότι επίτηδες η λαϊκή κοινωνία τα επινόησε και τα κυκλοφορεί για να μυήσει στο μυστικό της ανθρώπινης γονιμότητας τους νεότερους και για να κρατήσει σε ζωντάνια τα ζωτικά αυτά ενδιαφέροντα ,εκτονώνοντας μαζί και την ψυχοσωματική κατάθλιψή της από την παραδοσιακή ασκητική της απώθηση .». ( Δ .Σ. Λουκάτου :Εισαγωγή στην ελληνική Λαογραφία, Αθήνα 1978,σ.201).
Ο καθηγητής Λαογραφίας Μ. Γ. Μερακλής , προλογίζοντας το έργο του Βαγγέλη Καραγιάννη « Τα αδιάντροπα - Λεσβιακά Λαογραφικά , εκδ. Φιλιππότη, Αθήνα,1983 » και αναφερόμενος στα αδιάντροπα τραγούδια, γράφει :
« Βέβαια οι εικόνες, το πάθος, ο μεγεθυντικός λόγος στις άσεμνες ώρες, θα έλεγα, ακόμα, η ένταση της λαγνείας φανερώνουν πως ο αφιερωμένος σ’ αυτά χρόνος ήταν ερωτικά και σεξουαλικά πυκνός. Όμως αυτό είναι, γενικά, θετικό. Υπάρχουν εκφράσεις, που κατορθώνουν συγχρόνως μια τέλεια διατύπωση και τη μετακένωση ενός δεινού, αχόρταγου πόθου και, έτσι, την απελευθέρωση από αυτόν, αφού, ακριβώς, ο πόθος αυτός εξωτερικεύεται, ανακοινώνεται. Καταργείται εδώ η συνθήκη της καταχωνιασμένης libido . Η χωριάτικη πλατεία και αυλή ήταν, εκτός από τα άλλα και ένα είδος δημόσιο προληπτικό ψυχιατρείο …»
Ο συγγραφέας Βαγγέλης Καραγιάννης , εξάλλου , στο προλογικό σημείωμά του παρατηρεί :
« Αδιάντροπα δίστιχα και ολόκληρα τραγούδια θ’ ακούσουμε απροκάλυπτα κυρίως την Καθαρή Δευτέρα σε αρκετά χωριά της Λέσβου, όπου οι κάτοικοι από πολύ παλιά συνήθεια βγαίνουν στους δρόμους και χορεύοντας τραγουδούν « τα καθαροδευτεριάτικα », δημιουργώντας ατμόσφαιρα που θυμίζει βακχικές – διονυσιακές γιορτές της αρχαιότητας και παραστάσεις από χορούς σατύρων. Αυτή τη μέρα, κοριτσόπουλα και μεγάλες γυναίκες, ακόμη και γριούλες, παίρνουν μέρος στις λαϊκές αυτές χαρούμενες εκδηλώσεις, χωρίς να δείχνουν πως νιώθουν καθόλου μα καθόλου ντροπή .»
Την Καθαρή Δευτέρα , λοιπόν ,τα αδιάντροπα τραγούδια έδιναν κι έπαιρναν στις αυλές , στους δρόμους και στις πλατείες του χωριού.
________________________
Γιώργος Αλβανός : Το χωριό μου Βασιλικά Λέσβου, σ. 372- 379(όπου και αρκετά «αδιάντροπα» )
Την Δευτέρα 29/2/16 έγινε η δενδροφύτευση στο δρόμο προς την Βρισα απο τα παιδιά του Δημ. Σχολείου Πολιχνίτου την οργάνωση είχε ο διευθυντής του σχολείου κ. Σταθάς Κ. Τον γενικό συντονισμό και μέριμνα απο την τοπική αυτοδιοίκηση είχαν η κ. Αποστόλου Μ. και κ. Γιαναρέλης Δ. Για την διάνοιξη των λάκων φυτέματος ο αντιπεριφεριάρχης κ. Βαλσαμίδης σε συνεργασία με τον αντιδήμαρχο κ. Αλεξίου διέθεσαν εκσκαφέα της περιφέρειας η Πυροσβεστική ανέλαβε το πότισμα στα δενδρύλια και η Αστ...υνομία είχε τον έλεγχο της κίνησης για την προστασία των παιδιών. Εχουν περισσέψει 2 μπαλέτες με δενδρύλια και ανοίγονται λάκοι στο δρόμο προς Νιφύδα και Γλάρο για να φυτευθούν προσεχώς. Ενα μεγάλο μπράβο στα παιδιά και σ' όλους συνέβαλαν στην έργο της δενδροφύτευσης. Την κίνηση αυτη θα την καθιερώσουμε και για τα επόμενα χρόνια ώστε να παραδώσουμε στα παιδιά μας ενα τόπο ομορφότερο ακόμη περισσότερο απ' οτι παραλάβαμε εμείς.
Δείτε περισσότερα
Δείτε περισσότερα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)